Online onderwijs blijft groeien in populariteit en inschrijving: Vooruitlopend op de toenemende inschrijving in 2020 hebben universiteiten nieuwe online programma's opgezet.
Ph.D. zowel kandidaten als levenslang lerenden maken steeds vaker gebruik van online leermiddelen om nieuwe kennis en vaardigheden te verwerven. Ondanks de duidelijke toename van de vraag, blijven veel aanbieders worstelen met het opzetten van aantrekkelijke programma's voor toekomstige studenten. Groeiende vraag naar online onderwijs Zijn leveranciers voorbereid?
Lokale en nationale instellingen, maar ook opkomende giganten op het gebied van online onderwijs en nieuwere niet-gegradueerde aanbieders, behoren tot de verschillende concurrenten die strijden om een deel van de markt voor online onderwijs.
Gezien de omvang van deze marktverschuivingen en de toenemende concurrentie die ze beloven, is het mogelijk dat aanbieders van online onderwijs meer dan kleine aanpassingen nodig hebben om te overleven, vooruit te komen en te slagen.
In welk LMS-platform moet u uw tijd en geld investeren? Deze recensie vertelt je er meer over
Inhoudsopgave
Grote marktkrachten
Vier primaire marktkrachten hervormen de online onderwijssector, waaronder toegenomen concurrentie, consolidatie tussen een paar belangrijke organisaties, een toestroom van investeringen en stijgende kwaliteitsnormen.
Door de toegenomen vraag naar online onderwijs is het bedrijf competitiever geworden, met aanbieders die strijden om de aandacht van een divers spectrum van potentiële studenten.
Het aantal studenten dat zich inschreef voor massale open online cursussen (MOOC's) bedroeg eind 220 meer dan 2021 miljoen, tegen 300,000 in 2011. Het aantal hybride en afstandsstudenten dat zich inschreef aan traditionele universiteiten is tussen 36 en 2012 met 2019 procent gestegen, en de COVID-19-epidemie in 2020 verergerde deze stijging met 92 procent.
Tegen de achtergrond van de toegenomen vraag van studenten heeft de markt voor online onderwijs zich geconsolideerd rond een beperkt aantal belangrijke aanbieders van online diploma's.
Vier van de grootste open-access aanbieders van online onderwijs — Southern New Hampshire University (SNHU), Universiteit van de Vrijheid, Western Governors University (WGU), en Grand Canyon University (GCU) - zag een gemiddelde stijging van 11 procent in het totale aantal inschrijvingen van 2019 tot 2020, terwijl de markt voor opleidingen als geheel in dezelfde periode met ongeveer 3 procent daalde.
Er zijn echter nieuwere, digital-native concurrenten die concurreren met online diplomaverlenende universiteiten voor dezelfde demografische studenten. Een toename van durfkapitaalfinanciering moedigt een aanzienlijk aantal start-ups in het digitale onderwijs aan om de markt te verstoren.
Van 2017 tot 2021 is het durfkapitaal van edtech in de Verenigde Staten gestegen van $ 1 miljard naar $ 8 miljard. Verschillende succesvolle beursintroducties (IPO's) van edtech-bedrijven in 2021, waaronder Coursera (ter waarde van meer dan $ 4 miljard), toonden de vraag van het publiek naar deze investeringen aan.
Naarmate online diensten zich uitbreiden en instellingen blijven verschuiven naar gemengd leren, ondersteund door innovatieve digitale tools, kunnen investeringen in edtech goed worden gepositioneerd voor groei.
Toenemende verwachtingen over de kwaliteit van online onderwijs hebben bijgedragen aan de vraaggestuurde dynamiek. Nieuwe alternatieven doen bijvoorbeeld de grens tussen op een diploma gebaseerd leren en niet-opgeleid leren vervagen, waardoor een nieuwe reeks educatieve concurrenten ontstaat.
In samenwerking met Coursera biedt Google's Grow with Google-initiatief cursussen in veelgevraagde onderwerpen zoals het ontwerpen van gebruikerservaringen en data-analyse, en het aantal aanmeldingen is aanzienlijk toegenomen.
Deze programma's bieden studenten opties voor opleidingen die kort en economisch zijn. Traditionele online onderwijsbedrijven die prioriteit geven aan diploma's, kunnen ervoor kiezen om dit aanbod op te nemen in hun strategieën voor groei en concurrentie.
Studenten worden steeds scherpzinniger over het rendement op hun onderwijsinvesteringen als gevolg van de toegenomen vraag en hogere kwaliteitsverwachtingen.
Voor sommige toekomstige studenten kan de mogelijkheid om veelgevraagde vaardigheden te leren belangrijker zijn dan de reputatie van een programma of instelling, vooral voor degenen die van plan zijn winstgevende gebieden zoals IT te betreden.
In ons onderzoek naar segmentatie van leerlingen zei meer dan vijftig procent van de respondenten dat ze alleen zouden overwegen om te betalen voor onderwijsprogramma's met een positief verwacht rendement op het werk, terwijl eenentwintig procent zei dat ze alleen zouden overwegen om zich in te schrijven voor een 'hooggeplaatste' universiteit om een opleiding te ontvangen. een diploma.
Twee strategische zetten die kansen kunnen ontsluiten
Deze marktdruk biedt aanbieders van online onderwijs groeipotentieel, maar om deze kansen te grijpen, moeten aanbieders mogelijk risicovolle maatregelen nemen door hun strategieën aan te passen en te heroriënteren.
Via online onderwijs kunnen volwassenen van verschillende leeftijden snel de vaardigheden opdoen die nodig zijn om deze functies te vervullen en hun carrière te verbeteren.
Werkgevers op gebieden variërend van gezondheidszorg tot cyberbeveiliging hebben moeite om gekwalificeerde kandidaten te vinden. Werknemers heroverwegen hun kansen op werk en proberen toegang te krijgen tot beter betalende bedrijfstakken.
Bronnen: https://www.mckinsey.com/
1. Voldoe aan de behoeften van studenten en de arbeidsmarkt
Historisch gezien hebben onderwijsinstellingen meer nadruk gelegd op leren en kennisontwikkeling dan op beroepsvoorbereiding. Studenten, vooral degenen die zich willen inschrijven voor online lessen, maken zich echter meer zorgen over het rendement op de investering (ROI) van hun diploma, of meer specifiek, het soort carrière waarop het hen zal voorbereiden.
Ook de eisen van de arbeidsmarkt veranderen snel. Instellingen, die een belangrijke bron van talent zijn, zouden zich aan deze veranderingen moeten aanpassen door de diplomavereisten en de programmastructuur opnieuw te evalueren om studenten beter voor te bereiden op de evoluerende industrie. Instellingen dienen de volgende drie opties te overwegen:
Programma's moeten worden aangepast aan de vraag van de markt. Talrijke instellingen, waaronder onorthodoxe online universiteiten, bouwen programma's met behulp van een archaïsche en tijdrovende methode die doorgaans ver verwijderd is van de eisen van bedrijven en industrieën.
Deze methode leidt er niet alleen toe dat de vaardigheden van afgestudeerden niet synchroon lopen met de vraag van de markt, maar maakt ook zelden de snelle ontwikkeling van nieuwe programma's mogelijk om de hiaten in de markt aan te pakken.
Instellingen kunnen voorop blijven lopen door een iteratief 'leer- en ontwerp'-programma-creatieproces te implementeren dat inzicht geeft in de huidige trends in verschillende sectoren, veranderingen in technische en niet-technische vaardigheden identificeert en bestaande programma's opnieuw ontwerpt of nieuwe ontwikkelt om studenten zo goed mogelijk voor te bereiden.
Zo stelde een Mexicaanse universiteit tussen 2016 en 2019 vast dat nieuwe programma's goed waren voor 34% van alle nieuwe inschrijvingen.
Deze universiteit richtte zich op het genereren van nieuwe programma's door verschuivingen in arbeidsmarkttrends en veelgevraagde beroepen op te sporen, te bepalen of concurrerende instellingen programma's aanboden om deze personeelsverschuivingen aan te pakken, en op basis van deze overwegingen snel te selecteren welke nieuwe programma's moesten worden aangeboden.
De ontwikkeling van nieuwe programma's werd vervolgens gecentraliseerd via een agile team voor inhoudontwikkeling (in plaats van verspreid over verschillende "scholen"), waardoor de productie van nieuwe programma's in minder dan drie maanden kon worden voltooid.
Combineer opleidingen met non-degree opleidingen. In de onderwijssector worden programma's die leiden tot certificering, maar niet tot een diploma, van oudsher gezien als afzonderlijke entiteiten.
Elk heeft zowel voor- als nadelen. Certificaataanbieders worden nu door volwassen studenten als vergelijkbaar beschouwd met meer gevestigde instellingen voor hoger onderwijs.
Dit suggereert dat instellingen de studentenpopulatie het best dienen door barrières tussen diploma- en niet-diplomaprogramma's weg te nemen en door een geïntegreerd pakket aan te bieden dat kredietdragende certificeringen en certificaten opneemt in het algehele proces van het behalen van een diploma.
Universiteiten hoeven niet altijd het wiel uit te vinden om dergelijke geïntegreerde opleidingen te ontwikkelen. Traditionele instellingen kunnen samenwerken met prominente non-degree providers zoals Udacity of Grow with Google om een allesomvattende oplossing voor studenten te ontwikkelen.
Daarentegen kunnen aanbieders van niet-diploma's samenwerking zoeken met scholen die diploma's verlenen, zodat hun studenten, als ze dat willen, erkenning kunnen krijgen voor hun inspanningen en kunnen doorstromen naar een diploma.
De City University of New York (CUNY) werkte bijvoorbeeld samen met de New York Jobs CEO Council om het EverUp Micro-Credential Program te lanceren, dat traditionele opleidingen combineert met online intensieve cursussen van 100 uur.
Deze referenties, die tot stand zijn gekomen met de hulp van de grootste bedrijven van New York City, zijn bedoeld om studenten beter voor te bereiden op banen of stages door hen gespecialiseerde werkgerelateerde vaardigheden te leren.
2. Transformeer de diensten voor loopbaanplanning en coaching
35 procent van de respondenten van McKinsey's leerlingenenquête noemde stagnerend werk of het zoeken naar een baan als hun belangrijkste motivatie om verder te studeren.
Online scholen kunnen proactief en routinematig met studenten communiceren om duidelijke doelen te stellen, naar die doelen toe te werken en de programmering indien nodig aan te passen om studenten sterkere en beter afgestemde professionele resultaten te bieden en de kans op een baan in goedbetaalde functies te vergroten.
In het verleden begonnen studenten hun professionele leven met het kiezen van een major in het eerste of tweede jaar van een opleiding en het zoeken naar werk in een relevante richting voordat ze afstudeerden.
Dit paradigma biedt geen praktische ondersteuning voor leerlingen tijdens hun reis en gaat ervan uit dat leerlingen goed geïnformeerd zijn over het kiezen van programma's of cursussen die ze willen volgen.
Met name in digitale omgevingen waar netwerken, informatiesessies en andere vormen van blootstelling aan loopbanen in kwaliteit en kwantiteit ontbreken, is het onwaarschijnlijk dat alleen het bieden van een educatieve ervaring met weinig verband met de postdoctorale context van een leerling voldoende zal zijn om studenten te helpen hun doel te bereiken. carrièredoelen.
Volgens een peiling van Strada zou meer dan een derde van de respondenten een nieuwe major kiezen als ze opnieuw konden beginnen. Mensen met hogere salarissen gaven aan minder spijt te hebben van hun primaire keuze.
Krijg een enorme korting op het beste LMS-platform
Quick Links:
