tarafından yayınlanan bir araştırma makalesine göre Ulusal Ekonomik Araştırmalar Bürosu Geçen hafta, yoksulluğun yüksek olduğu okullardaki çocuklar, yoksulluğun düşük olduğu okullardaki akranlarına göre sanal öğrenmeye çok daha fazla para ödediler. Bu, savunmasız öğrencileri pandemi başlamadan öncesine göre daha da geride bıraktı. Bu yazımda “Sanal Öğrenme Yoksul Çocukları Daha da Geride Bırakıyor” konusunu paylaşmıştım.
Yazarlar sanal öğrenmenin maliyetlerine odaklandılar ve boşluklar doldurulmazsa durumun çok kötü olabileceği konusunda uyardılar.
Çalışma, başarı düşüşlerinin kalıcı olarak devam etmesi durumunda "özellikle uzaktan eğitimin yaygın olduğu yerlerde gelecekteki kazançlar, ırksal eşitlik ve gelir eşitsizliği üzerinde büyük etkiler olacağını" söylüyor.
Önemli bir sonuca göre, pandemi sırasında yüz yüze eğitimin daha fazla olduğu ilçelerdeki farklar daha küçüktü.
Harvard eğitim ve ekonomi profesörü ve makalenin ortak yazarlarından biri olan Thomas Kane şunları söyledi: "Analizimizin en önemli bulgularından biri, uzaktan eğitimin yoksulluğun yüksek ve düşük olduğu okullarda çok farklı etkilere sahip olmasıydı."
Düşük gelirli okullardaki öğrencilerin neden bu kadar çok zemin kaybettiği bilinmiyor ancak Kane, bunun evdeki geniş bant bağlantısına, cihazlara ve çalışma alanına erişimdeki farklılıkları yansıttığına inanıyor.
Hangi LMS platformunu kullanmalısınız? Bu makalede öğrenin
Düşük gelirli ailelerden gelen öğrenciler çifte sorunla karşı karşıya kaldı: Sanal öğrenmeden en çok kaybı yaşadılar ve ortalama olarak uzaktan çalışmaya daha fazla zaman harcadılar.
Araştırmaya göre, yoksulluğun yüksek olduğu okullarda, orta ve düşük düzeyde yoksulluğun olduğu okullara göre 5.5 hafta daha fazla uzaktan eğitim vardı. Ek olarak, siyahi öğrenciler ve Latin kökenli öğrenciler çevrimiçi çalışmaya daha istekliydi.
Makalenin geçen yıl öğrencileri okuldan uzak tutmanın iyi bir fikir olup olmadığı konusundaki tartışmayı alevlendireceği kesin.
Los Angeles ve Washington DC'dekiler de dahil olmak üzere birçok büyük şehir bölgesi, ikinci döneme kadar kapalı kalarak veya okul yılının büyük bölümünde hibrit modda çalışarak pandemik belirsizlik karşısında daha temkinli olmayı seçti.
Bu kısmen sınıfa dönme konusundaki endişelerini dile getiren öğretmen sendikalarının uyguladığı baskıdan kaynaklanıyordu. Virüsten en çok etkilenen bölgelerdeki siyahi ailelerin çoğu, güvenlik endişelerinin Beyaz ebeveynlere göre daha yüksek olduğunu ifade ederek çocuklarını evde tutmayı tercih etti.
Bazı durumlarda, bazı eyaletlerdeki Cumhuriyetçi valiler okul bölgelerine okulların yeniden açılması ve paralarını riske atmaları konusunda baskı yaptı.
Salgın sırasında açık kalan ilçelerde, yoksulluğun yüksek ve düşük olduğu okullardaki öğrenciler arasındaki farklılıklar devam etti ancak büyümedi.
Eşitsizlik, çocukların öğrenim gördüğü binalardaki, kütüphanedeki kitap sayısındaki ve öğretmenlerin sınıflardaki deneyim düzeyindeki eşitsizliklerin de gösterdiği gibi, ülkenin kamu eğitim sistemini uzun süredir etkiliyor.
Ek farklılıkların bir araya gelmesi ve devam etmesi nedeniyle, farklı etnik kökenden gelen öğrenciler ile düşük gelirli ailelerden gelenlerin, daha varlıklı Beyaz meslektaşlarına göre daha az kaynağa sahip okullara gitme olasılıkları daha yüksek.
Eğitimde eşitlik sorunlarıyla ilgilenen bir kuruluş olan Education Trust tarafından hazırlanan bir ankete göre, Siyah, Latin ve Kızılderili çocuklar, Beyaz öğrencilere göre yüzde 13 daha az para alıyor.
Ancak pandemi, eğitimdeki eşitsizliklere ilişkin farkındalığı ve bunların ortadan kaldırılmasının aciliyeti duygusunu artırdı. Bir yıl önce, Amerikan Kurtarma Planı okullara 190 milyar dolar sağladı ve fonların önemli bir kısmı yoksulluğun yüksek düzeyde olduğu kurumlara gitti.
"Pandemi uzun zamandır devam eden bir sorunu gün ışığına çıkardı: akıllı ve istekli Siyah ve Latin öğrencilerin yanı sıra, mükemmel eğitim fırsatlarını arzulayan ve hak eden ancak bu fırsatları alamayan düşük gelirli mahallelerden gelen öğrenciler." Eğitim Vakfı'ndan Allison Socol.
Makalesinin ve salgının "okul liderlerini, hükümetleri ve halkı uzun süredir ihtiyaç duyulan şeyi yapmaya teşvik edeceğini" düşünüyor.
O ve Kane ayrıca okulların Amerikan Kurtarma Planı'nı ders verme ve okul yılı uzatma gibi kanıtlanmış akademik müdahalelere ayırmasının önemini vurguladılar.
Bütçenin yalnızca yüzde 20'sinin öğrenme kaybını gidermek için gerekli olmasına rağmen, okul yöneticilerinin önemli ölçüde daha fazlasını ayırması gerektiğine inanıyorlar.
Kane, "İlçeler tarafından oluşturulan telafi stratejilerinin bu kayıpları telafi etmekte yetersiz olmasından özellikle endişe duyuyorum" dedi.
En iyi LMS platformunu isteyip %50 indirim almak ister misiniz? İndirim kuponları almak ve tasarruf etmek için burayı tıklayın
Hızlı Linkler:
